Rowerowa parada wokół Staszowa

Weselnicy, którzy bawili w cisowskim Leśnym Dworku nie bardzo dali mi pospać. Cóż poradzić. Podobnie jak wczoraj około 6:45 ruszyłem w kierunku Kurozwęk czyli głównej bazy 67. Centralnego Zlotu Turystów Kolarzy. Powoli przyzwyczajam się do 30 kilometrowego dojazdu do Kurozwęk, który codziennie pokonuję dwukrotnie. Ranek był dziś w miarę ciepły choć w drodze do Kurozwęk towarzyszyły mi ołowiane chmury. W miarę sprawnie dojechałem do bazy zlotu. Tam w asyście policji ponad 800-osobowa grupa turystów kolarzy ruszyła do Staszowa. Imponująco wyglądał ów barwny korowód rowerów. Im bliżej byliśmy Staszowa tym bardziej zapowiadało się, że będzie padać. Tak też się stało. Najpierw delikatnie a od rynku w Staszowie gdzie machałem do przechodniów niczym Pierwszy Sekretarz podczas wiecu z okazji 1 maja coraz bardziej. Po dojechaniu nad zalew w Staszowie padało już bardzo mocno. Intensywnie padało podczas oficjalnego otwarcia Zlotu UECT, kiedy to po kolei przemawiali kolejni lokalni prominenci. A było ich całkiem sporo. Nie ma się jednak co dziwić. Taka impreza w Staszowie i to jeszcze w roku wyborczym? Trudno o lepszą promocję! Przemówienia trwały dobrą godzinę a kiedy wreszcie się skończyły przestało padać. Po oficjalnym otwarciu mieliśmy godzinę wolnego. Większość czasu spędziłem w kolejce po kiełbasę z grilla. W samo południe nasz barwny korowód ruszył na rundę wokół Staszowa. Wzbudzając zainteresowanie mieszkańców jechaliśmy w kierunku miejscowości Rytwiany. Tam zatrzymaliśmy się w parku, gdzie onegdaj był zamek. 

Z dawnej warowni zostały tylko resztki. Co by nie mówić miejsce całkiem ładne i warte odwiedzenia. Warto jeszcze wspomnieć, że na miejscu czekała na nas grochówka. Stanie w gigantycznej kolejce mi się nie uśmiechało stąd zdecydowałem wracać się z powrotem. Po drodze spróbowałem miejscowej oranżady i śmignąłem do Kurozwęk. Nie bawiłem się w żadne kluczenie po okolicznych drogach. Jechałem główna drogą na Chmielnik. Po drodze odbiłem w bazy w Kurozwękach. Dziś niedziela więc w przy pałacowej kawiarni zamówiłem mrożona kawę i lody.

Po deserze już mam ruszać a tu zaczyna padać. Myślę sobie trudno. Ubieram kurtkę przeciwdeszczową i jadę w kierunku miejscowości Raków. Deszcz towarzyszy mi przez około 5 km. W samym Rakowie planuję zatrzymać się w tym samym lokalu co wczoraj aby napisać relację. Jest on jednak zamknięty. Podjeżdżam do restauracji na Bardzkiej skąd dziś relacjonuję.
Do miejsca noclegowego mam jeszcze około 18 km, a więc jakąś godzinę drogi.